GEONIC MINERALEN
  • Hoofdpagina
  • AANBOD INFO !
  • INFO BEURZEN & SPECIALE AANBOD
  • Mineralen & vindplaatsen
  • Contact

HEULANDITE

5/28/2018

0 Reacties

 
Foto

Prachtige oranjekleurige heulandiet stalactiet overgroeid met calciet , waarvan sommige bedekt met chalcedon. Vindplaats: Sakur, Deccan traps, Maharastra, in India. H. 15 cm x B 11cm  / © copyright alle foto’s, G. Claeys & Dr. A. Bhale

In de kijker!  Heulandiet mineraal van de maand:
 
Heulandiet behoord tot de zeolieten groep resoterende onder de Tecto-silicaten. Vóór 1997 werd heulandiet erkend als een als een zelfstandig mineraal maar met een herindeling in 1997 door de International Mineralogical  Association (IMA) werd het onderverdeeld onder de noemer, heulandiet-Ca, heulandiet-Na, heulandiet-K, en heulandiet- Sr Heulandiet-Ca. De meest voorkomende is een waterhoudend calcium en silicaat aluminium mineraal met de chemische formule. Ca, Na)2 - 3Al3(Al, Si)2Si13O36 - 12H2O .
Kleine hoeveelheden natrium en kalium zijn meestal aanwezig soms vervangen die een deel van het calcium. Strontium vervangt calcium in het heulandiet-Sr variëteit. De juiste soortnaam is afhankelijk van het dominante element. De soorten zijn visueel niet te onderscheiden, en de groepnaam heulandiet naam wordt nog steeds algemeen gebruikt daar zonder test het niet mogelijk is het onderscheid te maken.
Kristallen zijn monoklien. Ze hebben een karakteristieke langwerpige kristalvorm, soms rhomboëdisch prismatisch. Vaak een vergroeiing van fijne kristallen schubvormige kristallen op basalt.
Heulandiet heeft een perfecte splijting evenwijdig aan het vlak van symmetrie, met een  de glas- of een  parelmoerglans uitzicht. Het mineraal is meestal kleurloos of wit, maar kan ook oranje, bruin, geel, baksteen-rood zijn door aanwezigheid van Fe (ijzer). Ook groen als gevolg van insluitsels van celadoniet. Het varieert van doorzichtig tot doorschijnend. Isomorf met heulandiet is het strontium en barium brewsterite dat ook behoord tot de zeolietgroep. De hardheid op de schaal van Mohs is 3-4, bij het soortelijke gewicht van 2.2.

Foto

Het onderscheid van Heulandiet met Stilbiet werdt voor het eerst beschreven door August Breithaupt in 1818, en door hem genoemd "euzeolite" (mooie zeoliet).
In 1822 is het als zelfstandig mineraal erkend.
 HJ Brooke kwam tot hetzelfde resultaat en is het mineraal heulandiet, naar de mineralen verzamelaar Hendrik Heuland (1778-1856)genoemd.
Heulandiet en Stilbiet kan men gemakkelijk van elkaar onderscheiden. Heulandiet word vaak gevonden met andere zeolieten zoals stilbiet en stelleriet, ook met apophylliet in vulkanisch basalt gesteente. Soms in gneiss en hydrothermale gangen.
De mooiste specimens zijn afkomstig van Deccan Traps of Sahya gebergte in Maharastra, in India.
Wereldwijd zijn er vele bekende vindplaatsen.
Hier een samenvatting van de lijst: IJsland. New Jersey, de staat Washington; Boron Californië, Patterson  New Jersey en Oregon in de Verenigde Staten. Nova Scotia en Quebec in Canada. De Dolomieten en Sardinië in Italië. Rio Grande do Sul en Goias, Brazilië, Nieuw-Zuid-Wales en Phillip Island, Victoria  Australië en  Nieuw-Zeeland. Het Chibiny massief op het schiereiland Kola, Russiche Federatie, Ierland en Schotland. Het Rhônedal in  Zwitserland.

​

0 Reacties

Nieuwbrief Mei 2018

5/26/2018

0 Reacties

 

         Spectaculaire calciet kristallen,              Belorechenskoye Rusland!

Een exclusieve excursie!
Pavel Martynov / Samenstelling  & vertaling Georges Claeys

Foto

Grijze rhombohedrale calciet kristallen
© foto G. Claeys / collectie Geonic Mineralen / Gekocht op mineralenbeurs Den Haag1997
Vindplaats: Belorechenskoye / Dakhovskoye 25 km ten westen van Maikop,
District Belorechensk., Regio Krasnodar, Noord Kaukausus, Rusland.

Inleiding;
Naar aanleiding van een inventaris update van onze collectie mineralen ben ik op zoek gegaan naar een vindplaats het zuidelijke deel van Rusland. Hieruit volgt een ongeloofelijk verhaal.
Daarom heb ik dit onderstaand arikel samengesteld met toestemming van de heer Pavel Martynov.
Het begon op mineralenbeurs in Den Haag1997. Daar ontmoette ik Rainer Ellmies, een jonge  Oostduitse geloloog die werkzaam was geweest in het gelogisch instituut van Moskou en daar zag ik voor het eerst grote grijze calciet kristallen *zie foto bovenaan. Omdat ik ook calciet verzamelaar ben wou ik toch zo een stuk in mijn collectie, ik heb dan het ganse lot gekocht ± 10 stuks. Die waren dat zelfde week-end allen verkocht dus heb ik hem de vraag gesteld; “heb je er thuis nog meer van? “Ja zei hij”. Dus besliste ik om naar Berlijn te rijden en daar een deal te sluiten.
Wat ook gebeurde, wij hadden dan een fenomenaal mooi stuk meegebracht.
Maar de informatie omtrent de vindplaats was heel beperkt, op het etiket stond er in het Russisch “Belorechensk, Nord Kaukausus, Rusland”en daar moesten het mee doen. Op de vraag waarom deze kristallen zo grijs zagen werd ons verteld dat het een olieachtige substantie die dze grijze kleur gaf.
Jarenlang ligt het stuk onaangeroerd in onze private collectie en dit jaar wou ik toch wat meer willen te weten komen van deze vindplaats met die grote calciet kristallen. Dus mijn toevlucht gezocht op Mindat en mijn eerste pogingen had  weinig resultaat tot ik bij een poging ondenam op onder de naam Dakhovskoye. Dus deze naam in getypt en dat bleek een goed gok te zijn.
Het was een verassend resultaat, dus hier het verhaal!

Foto

Groep met rhombohedral kristallen 55 cm l x 25cm hoog x 34 cm breed
© foto G. Claeys / collectie Jurgen Claeys

Belorechenskoye bariet & calcietafzetting
Pavel Martynov / Vertaling  en samenstelling Georges Claeys
Historiek
Adygea of Adygië is een autonome republiek van de Russische Federatie. Ze vormt een enclave binnen Kraj Krasnodar. De republiek is gelegen aan de voet van de Kaukasus, met vlaktes in het noorden en bergen in het zuiden. Ongeveer 40% van de totale oppervlakte bestaat uit bos.
Adygea werd een autonome regio in Rusland op 24 augustus 1922. Op dat moment was Krasnodar het bestuurlijke centrum. Vanaf 13 augustus 1928 viel Adygea onder de jurisdictie van Kraj Krasnodar. Majkop (de huidige hoofdstad) werd het bestuurlijke centrum in 1936 toen de grenzen van de Regio werden veranderd. Op 3 juli 1991 werd Adygea een autonome republiek binnen de Russische Federatie.
Belorechenskoye ligt niet van   van de stad Nikel  en 60 km van de hoofdstad Majkop die behoord tot de Russische autonome deelrepubliek Adygea. De stad ligt ongeveer 1.600 km ten zuiden van Moskou, op de rechteroever van de Belaja-rivier in het stroomgebied van de Koeban.
Belorechenskoye is een calciet, bariet polymetaalafzetting in de nabije omgeving met een hydrothermale Ag-Ni-Co-Bi-U- ertsgang. Zeker zijn er onopgeloste vragen over het geologische gebied. Dit komt door de Sovjetregering indertijd.
Waarschijnlijk werd in dit gebied naar uranium gedolven? 

Een geografisch overzicht met daarbij de vindplaats Belorechenskoye.

Foto

De ongerepte natuur in het zuidelijk deel van de Adygea Republiek

De excursie en de vindplaats.

Foto

​De deelnemers aan de reis van 2011, van links naar rechts: Ekaterina, Pavel (ik) en Tim.

​In 2011 en 2012 hebben mijn vrienden en ik twee reizen naar de Belorechenskoye gemaakt.
Beide trips vonden plaats tussen 1 en 9 mei. De vindplaats bevindt zich in het Noordelijke Kaukasus, Adygea Republiek, Rusland, dicht bij de stad Nickel. De naam "Belorechenskoye" komt van Russische woorden "Belaya rechka". In het Engels betekent "Belaya rechka" "Witte rivier". 
De ontwikkeling van de Belorechenkoye ontginning begon in 1960. Het was destijds een uraniumafzetting en werd destijds geheim gehouden zoals alle uraniummijnen toen. Gedurende die tijd was het bekend onder een andere naam "Dakhovskoye", dit verklaart de reden voor twee namen op mindat. Dit zorgt nu nog voor verwarring
Nadat bijna al het uraniummateriaal was gedolven, werd vervolgens ook bariet ontgonnen. 
De vindplaats Belorechenkoye bevindt zich in de buurt van een kleine rivier genaamd Syuk die uitmond in de Belaja-rivier. Als ik me niet vergis, zijn er nu nog totaal 13 ingangen waarvan. Sommige ervan zijn nu ingestort. 
Tijdens ons bezoek hebben we tunnels nr 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12 bezocht. De ingang van de tunnel nr  9 was ingeklapt en de hoofdtunnel nr 5 was ingestort. 
Op een foto is een pad weergegeven die door een bos naar sites leidt en loopt, vol met bomen die zijn verweven door klimop. Halverwege moesten we een kleine rivier de Syuk oversteken. Het is meer een beekje dan een rivier en het oversteken ervan is misschien alleen een uitdaging in de lente als de sneeuw smelt. Vanaf de  plaats Nickel is het ±1,5 uur lopen om de locatie te bereiken.
Vandaag is de vindplaats verlaten. De oude rails en ventilatiebuizen zijn lang geleden gestolen door schroothandelaars. Andere zijn verroest blijven liggen in de  met water gevulde tunnels. 
Voor bezoekers en studenten geologie bestaat de mogelijkheid de tunnels die nog in goede staat te  bezoeken. Deze zijn goed toegankelijk. Voor meer informatie moet u zich wenden tot de faculteit Geologie van de Rostov Universiteit in Nickel.
Dit is een samenvattend verslag van de reizen die zij in 2011 en in 2012 maakten.

De weg naar Guzeryple                                                                       De rivier de Syuk oversteken.

Foto

Een tunnel overstroomt met water.

Foto

Een zicht in een geode vol calciet kristallen waar Katya de calcietmuur opklimt

Korte samenvatting GEOLOGIE & MINERALOGIE.
Het gesteente bestaat uit Paleozoïsche metamorf en graniet gesteente, overgaand of bedekt door zandsteen waarvan lagere delen lagen uit het Jura tijdperk stammen, daarin bevinden zich hydrothermale lagen met  calciet en bariet soms met grote holtes die fluoriet, galeniet en  sfaleriet bevatten. Soms met esthetische exemplaren.
De mineralisatie is afhankelijk van de verschillende typen hydrothermale gangen : zoals bariet gangen of dolomiet doorklieft met Ag-Bi-Ni-U-aders waar uranium in voorkomt.
Tijdens onze eerste reis, in mei 2011, hebben we besloten de volgende plaatsen te verkennen: site # 3, # 2 en # 12. Ze zijn het meest droge van alles en het meest rijk aan mineralen.
De site # 3, bevat de rijkste met mineralen concentratie: calciet, dolomiet, bariet en een deel van het uranium-nikkel-arsenide-type.
Na onderzoek is vastgesteld dat de grijze calciet kristallen veelvuldig marcasiet naalden bevatten.
*Zie foto onderaan.

Foto

Bibliografie:
​Bijzonder dank aan Pavel Martynov voor de toestemming van het gebruik van zijn artikel & foto’s op Mindat.
Special thanks to Pavel Martynov for the permissionof using his article & photos on Mindat.

Bibliografie & referenties
https://www.mindat.org/article.php/1548/Belorechenskoye+barite+deposit
http://russiatrek.org/adygeya-republic
https://www.mindat.org/min-3347.html  (Rabbititte)
Mineralogical Almanac volume 15, issue 2, 2010
MINERALOGY OF THE BELORECHENSKOYE DEPOSIT
(NORTHERN CAUCASUS, RUSSIA)  pag. 5  tekening met locatie van de vindplaats.
 

0 Reacties

DE WHAGOLI GROEVE / POONA INDIA                              Georges Claeys

1/10/2018

0 Reacties

 

 DE VINDPLAATS VAN HET MOOIE BLAUWE MINERAAL “CAVANSIET” EN “PENTAGONIET”

Foto
Foto
​De Whagholi groeve,Poona, India, juni, 2004.
 
Wat voorafging:
In de late herfst van 1988, ontdekte men per toeval een blauwe kleur in calciet kristallen, die
na analysegedetermineerd zijn als fantoom kristallen. Men kon niet vermoeden dat het gaat om een van de spectaculairste vondsten uit de late jaren tachtig. Jaren later is dit bevestigd: het is een unieke vondst waarbij nog altijd mooie soorten op beurzen te zien zijn. Internationaal onderzoek en artikels in vakbladen bevestigen dit. Uit onderzoek uit de late jaren tachtig  word bevestigd dat alleen het mineraal cavansiet geanalyseerd is maar na tien jaren zal blijken dat ook “Pentagoniet” gevonden is. Eind de jaren 1960 zijn in de U.S.A. beide mineralen voor het eerst gevonden.
 
Eerste bezoek 1991
De Whagholi groeve , bij Poona, India.
De eerste specimens die gevonden zijn in 1989 laten niet vermoeden dat er later bijzonder mooie specimens van grote mineralogische waarde in deze groeve gevonden zijn .Wanneer arbeiders de eerste stukken bovenhalen zijn die vuil en smerig zodat van mooie aggregaten geen sprake is . Maar weldra is men zeker het hier om een der belangrijke vondsten uit de late jaren tachtig gaat. Dit word achteraf bevestigd.
Bij aanvang is er onderzoek en na enkele weken weet men met zekerheid dat het gaat om het mineraal cavansiet. Er volgen moeilijke onderhandelingen met de eigenaar om toelating te bekomen voor exploitatie. Dit veroorzaakt vertraging bij het onderzoek en men wil zekerheid over de ontginning van het terrein. Bij aanvang graaft me tot op een diepte van 1½ tot 3 m. Arbeiders proberen een put te maken van in een omtrek heeft van 3 op 3 m.. Hiervoor is een anderhalve maand werk nodig en dan is er een probleem van grondwater opgedoken.
Jaren later zal bevestigd worden dat er ook pentagoniet gevonden is.
 
Bezoek aan de groeve “Juni 2004 + november 2008
Het is sinds 1994 geleden dat ik nog een bezoek gebracht heb aan de Whagoli groeve en er is veel veranderd sedertdien.
De groeve is immens geworden dit door de ontginning van basalt voor wegenbouw *zie foto.
De groeve levert nog altijd mooie stilbiet met cavansiet of pentagoniet hoewel het vinden ervan meer beperkt is dan bij de ontsluiting in 1994. Maar dit bezoek blijft een spectaculaire ervaring des te meer omdat het tijdens de moesson seizoen is. Er word intens basalt ontgonnen en vrachtwagen rijden constant aan. Alleen bij uitdrukkelijk verzoek kan u toelating bekomen om de groeve te bezoeken.

CAVANSIET: Scheikundige eigenschap
 
SCHEIKUNDIGE FORMIJLE   : CaV5+Si4O11·4(H2O)
KRISTALGROEP                        : Orthorombisch
HARDHEID                                 : 3 tot 4
KLEUR                                         : schitterend groen tot diepblauw, ook hemelsblauw.
HABITUS                                     : Lang prismatische kristallen
      : Vaak rozetten tot bolvormige aggregaten
                                                     
Vindplaats gegevens                     : Deccan Traps basalt, Whagoli groeve Poona, India.
Voorkomend in een secondaire paragnese in basalt en andesite                       
Naam geveven en goedgekeurd    : Door IMA in het jaar 1967      
Samenstelling van de naam    :Afkomstig van de afkortingen calcium, vanadium en silikaat           
 
 
VINDPLAATSEN
Het mineraal wordt vaak samen met pentagoniet gevonden.Dat was zo bij een ontsluiting in de omgeving van Owyhee Dam in Malheur County OREGON. U.5.A. Ook in Micro-Mounts zijn er vindplaatsen bekend in Australië, maar de bekendste vindplaats is de Whagholi groeve, bij Poona India. Beide mineralen zijn te onderscheiden door hun kristalvorm maar niet door de chemische eigenschap, die hebben dezelfde chemische eigenschap .
 
 
CAVANSIET:
Behoord tot de CA-V-Silikaten met eenzelfde waterhoudende chemische verbinding en gaat het hier duidelijk om verschillende kristalstructuren, die bij X-stralen­ diffractie bevestigd word. Ook is het mogelijk door buigingsreflectie en kristaloptiek een onderscheid te maken. De kristallen van Poona hebben dezelfde structuur als de specimens afkomstig uit de staat Oregon in de U.S.A..
Naar de(C) as, langgerekte prismatische kristallen met de vlakken m(1l en d (lOl) en veelvuldig dubbeleindige kristallen die meestal speervormige rozetten vormen, ook tafelvormige kristallen van 0.5 mm.tot 2 cm met de pinacoid van het kristal. Soms begelied door kleine glasheldere romboëdrische calciet kristallen. Dit veroorzaakte twijfels waarbij het onderscheid met Pentagoniet moeilijk te bepalen is, maar onderzoekingen bevestig dat het wel degelijk om bet mineraal CAVANSIET gaat. Gedetermineerd zijn ook kristallen met merkwaardige afgeronde kanten.
De diepblauwe kleur in beide mineralen wordt veroor­zaakt door het aanwezigheid van vanadium. Vermeldenswaard is dat vanadium uiterst zeldzaam in een vulkanisch ge­steente. Hierbij zijn er nog vragen  o.a.wanneer en hoe het vanadium erin is terecht gekomen. Toch het is mogelijk aan de mobilisering in het vulkanisch gesteente uit te maken hoe het mineraal ontstaan is.
Een deskundig onderzoek met X-stralenditfraktie bevestigd dat het hier gaat om cavansiet gaat, alhoewel de kristalvorm veel gelijkenis vertoont met aragoniet, behoren die zeker niet tot deze groep.
Glasheldere grijsgroene heulandiet met dubbelbeeindigde witte stilbiet kristallen met bolvormige aggregaten van cavansiet
 
Nabeschouwing:
 
Jarenlang zijn mineralen kregen mineralen uit India allen de naam Poona toebedeeld dit blijkt niet te kloppen. De vindplaats van cavansiet behoord wel degelijk bij het grondgebied van het grootstedelijke gebied van Poona. Maar dit is maar een fractie van de vindplaatsen in het gebied dat zich uitstrekt over 250.000 vierkante kilometers.
Deze vindplaatsen behoren tot een immens basaltrijk gebied van 500.000 kilometers die ressorteert onder der naam “DECCAN TRAPS”. Hierbij behoren ook de steengroeven en vindplaatsen  in Bombay, Nasik en Jalgoan.
 
Sinds 1970 zijn mineralen  op onze beurzen te koop aangeboden. Vaak om hun mooi esthetisch uitzicht. Vaak door de combinatie van apophilliet met zeoliten. Vele van deze mooie specimens zijn in grote musea beland.
 
Groene apophylliet met witte stilbiet en mesoliet, apophyllite met stilbiet en roze calcedoon, groene dubbelbeeindigde stilbiet kristallen, veloursachtige aggregaten van okenite in mooie geoden, heldere apophylliet met prachtige oranje stilbiet kristallen, oranje en blauwkleurige kristallen van powelliet zijn maar een paar voorbeelden van recente ontsluitingen.
Nog jarenlang zullen de ontsluitingen op verschillende plaatsen in het gebied voor nieuwe vondsten zorgen.
 
 Dankwoord: Hierbij  bedank ik Dr. Arvind Bhale voor de bereidwillige medewerking.
Many thanks to Dr. Arvind Bhale for the helpful cooperation. Georges Claeys 13/04/2005

0 Reacties

2010 / een spectaculair moment

1/9/2018

0 Reacties

 
Foto

"Het openen van de krat met "het goede vrijdag  ei " in Tucson, AZ. U.S.A.

1/Hier de beelden die voor zichzelf spreken: Het openen van een geode van 1,75 lang en 60 cm breed.© Foto Dr. A. Bhale
2/Een prachtige geode van 1.80 m lang  en 70 cm hoog met verscheidene tweeling calciet kristallen.              

Voor deze die een bezoek gebracht hebben tijdens de opendeurdagen in juni  2010 was het een publiekstrekker.
De mooie geode van 126 kg met daarin prachtige centimeters grote kristallen van lichtgroene apophylliet met roze stilbiet. Nu ja; Hoe komt dit hier zonder beschadiging terecht? Als jezelf soms op zoek gaat in een groeve weet je dat het niet evident is om kristallen uit het gesteente te halen zonder die te beschadigen. Dus hier het onwaarschijnlijke verhaal! Verleden jaar zijn enkele spectaculaire geodes tevoorschijn gekomen in de groeven rond Jalgaon waarbij de grootste geode zowat 360 kg weegt.
Dit jaar in april heb ik het geluk enkele van deze prachtstukken met mijn eigen ogen te mogen aanschouwen. Ondanks mijn vele ervaringen in de mineralenwereld was dit moment een beleving van formaat.

De Reis van het goede vrijdag ei!
Het verhaal begint in Sawda nabij Jalgoan 380 km verwijderd van Mumbai in India. In deze omgeving bevinden zich verscheidene werkende groeves waarbij het basaltgesteente gebruikt wordt voor wegenbouw.
Dit vrij hard en taaie gesteente is rijk aan geodes. Dit komt door de hoge productie op dit ogenblik in deze streek. Na de moesson verleden jaar verhoogde de productiviteit en kwamen er mooie grote geodes tevoorschijn in het gesteente. Dit was geen sinecure om deze uit te wand te halen. 4 tot 6 weken duurde het voor deze eruit gehaald werden. Je moet veel kennis en geduld hebben heb ik later vernomen. Een simpele manier om de kristallen te beschermen was. De holte volstouwen met nat krantenpapier zodat de trillingen kunnen opgevangen worden en er geen beschadiging optreed in de geode. Van mijn Indiase vriend kreeg ik in december 2009 een bericht dat er 3 prachtige geodes werden opgezonden voor verkoop naar Tucson U.S.A. Een daarvan zou een voor ons bestemd zijn, dus wij benieuwd. Door allerlei douaneproblemen werden deze geodes laattijdig geleverd zodat wij die niet meer konden tentoonstellen op de Tucson Gem & Mineral show.
Dus maar besloten het naar België te verzenden voor onze opendeurdagen. De reis van het stuk dat van Jalgoan via Mumbai en Los Angeles eindelijk tot in Tucson geraakt was, heeft nog dan nog niet zijn eindbestemming bereikt .
Via onze aankoop zette het stuk zijn weg verder over land. Dit met de trein van Phoenix met bestemming New York waar het terug ingescheept werd richting Europa. 4 Weken lang was er geen spoor van het stuk, het tracking nummer zodat wij de reis konden volgen was zoek. Tot wij op een dag een E-mail kregen vanuit Rotterdam dat het stuk daar zou aankomen om te verscheept te worden naar Antwerpen en dan eindelijk met de vrachtwagen zou afgeleverd worden bij ons thuis. Het was voor ons bang afwachten of het stuk heelhuids zou aankomen.
In de week voor Pasen kregen wij telefoon dat de geode zou afgeleverd worden op vrijdag en dit was juist goede vrijdag. Bij het openmaken van de krat en het verwijderen van heel wat papier zagen wij dat de geode volledig intact was en voor al dat geluk  hebben wij het dan de geode maar het goede vrijdag ei gedoopt. Een toepasselijke naam vind je niet?
De geode: “het goede vrijdag ei, gewicht 126 kg .                                
Een detail opname in de geode met cm. grote kristallen.

Foto

Een detail opname in de geode met cm. grote kristallen.

0 Reacties

    Georges Claeys
    Sinds 1978  passionele mineralen verzamelaars

    Schrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat.

    Foto

    Info

    Mei 2018
    Januari 2018

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Hoofdpagina
  • AANBOD INFO !
  • INFO BEURZEN & SPECIALE AANBOD
  • Mineralen & vindplaatsen
  • Contact